"เอกมัย"
มันเป็นเรื่อองของหญิงสาวผู้หนึ่ง มีพื้นเพอยู่แถวพระโขนง เธอชื่อ นางมัย อาศัยอยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่เด็กจนเข้าสู่วัยสาว นางได้แอบหลงรักชายหนุ่มในหมู่บ้านคนหนึ่ง ชื่อ นายมาก แต่ตัวนายมากนั้น มีคนรักอยู่แล้ว ชื่อ นางนาค จวบจนวันที่นายมากตกลงปลงใจแต่งงานกับนางนาค ทำให้นางมัยเสียใจยิ่งนัก
วันนั้นนางมัยจึงหนีออกจากบ้าน รอนแรมไปจนถึงหมู่บ้านหนึ่ง และอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านนั้น จนพบรักกับนายทอง และคบหากันอยู่พักหนึ่ง แต่นายทองนั้นเป็นคนที่หน้าตาดีและมีสาว ๆ มารุมล้อมกันมาก ทำให้เกิดระหองระแหงบ่อยครั้ง และนำมาซึ่งการเลิกลากัน
นางมัยก็เป็นเหมือนหญิงสาวธรรมดาทั่วไป ที่เมื่อพบกับความผิดหวังเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็จะหวนนึกถึงพ่อแม่
ในที่สุดนางมัยจึงเดินทางกลับพระโขนง แต่ระหว่างทางนั้นก็ได้เกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดขึ้น นางมัยเดินสะดุดกองขี้วายแห้งล้มลงหัวกระแทกกับขี้ควายเหลวๆแห้งๆ...อีกกองติดปากติดจมูก แล้วนอนสลบไป เมื่อนางมัยลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับชายหนุ่มหน้าตาธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
ผู้ซึ่งเข้ามาช่วยเหลือปฐมพยาบาลชื่อ นายเอก และด้วยความโอบเอื้ออารีที่นายเอกมีต่อนางมัย ทำให้นางมัยเกิดความประทับใจและกลายเป็นความรัก
ที่ทำให้หัวใจของนางมัยได้พบกับความชุ่มชื่นเหมือนสายฝนที่กระหน่ำลงมาได้สลายกองขี้ควายแห้งที่เปถรียบเสมือนอุปสรรคในหัวใจของนางมัยไปหมดสิ้น แล้วทั้งสองก็ได้อยู่กินด้วยกันในที่สุด
การที่นางมัยได้ตัดสินใจเดินทางกลับสู่บ้านเพื่อมาหาอ้อมอกที่อบอุ่นของพ่อแม่ ก็ทำให้นางมัยได้พบกับความสุขในชีวิต
